Trafić na dobrą restaurację wcale nie jest łatwo. Zapraszamy tu: Pisanie o jedzeniu - trudna sztuka kulinarnych recenzji
Nie jest lekko pisać o jedzeniu. Nie chodzi mi o przepisy, ponieważ przypominają one raczej nudną instrukcję, niż cokolwiek innego. W powieściach rzadko występują zachwycające opisy potraw. Ale się zdarzają.
Przykładem takiej książki jest "Cmentarz w Pradze", pióra Umberto Eco, gdzie dla głównego bohatera kulinaria to sztuka. Opisy są bardzo emocjonalne, wyraziste, czasami wręcz... na swój sposób erotyczne.
Gotowanie jest bez wątpienia powiązane z kulturą. Już od wieków nie jemy po to, by zaspokoić głód, ale po to, by sprawić sobie przyjemność. I nie ma w tym nic złego. Dopóki nie przekształci się w uzależnienie.
Gwiazdka Michelin
Przewodnik Michelin (fr. Guide Michelin) ? seria przewodników po krajach Europy i świata, wydawanych przez francuskie przedsiębiorstwo Michelin. Pierwsza edycja, opisująca Francję, ukazała się w 1900 roku.
Przewodniki Michelin dzielą się na serię przewodników gastronomicznych (Czerwone przewodniki), opisujących hotele i restauracje, oraz serię przewodników turystycznych (Zielone przewodniki). W obydwu seriach zamieszczane są oceny obiektów, którym przyznawane są gwiazdki według trzystopniowej skali.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Przewodnik_Michelin
Liczy się nie tylko jedzenie
Opinie o restauracjach w sieci stają się swego rodzaju podstawą dla młodych ludzi w poszukiwaniach dobrej restauracji na randkę, wieczór z narzeczoną czy wypad ze znajomymi. Zła opinia może znacząco wpłynąć na ocenę restauracji przez internautów.
Ważne jest, by trzymać poziom nie tylko dań, ale i obsługi. Zła, niemiła lub niedoświadczona obsługa sali może zrujnować to co przygotowali kucharze. Kelner powinien być uprzejmy i miły- kwaśna mina i odpowiadanie półsłówkami jest bardzo źle widziane. Częściej zdarzało mi się opuścić lokal z powodu złej obsługi niż z powodu kiepskiego jedzenia, a to daje do myślenia.